Η αλλαγή του επωνύμου των γυναικών μετά το γάμο είναι θέμα συζήτησης και αντιπαράθεσης χρόνια τώρα. Σε μια πατριαρχική κουλτούρα, όπως η Ελλάδα, στο παρελθόν σχεδόν όλες οι γυναίκες άλλαζαν το επώνυμο τους μετά την ημέρα του γάμου τους, όπως επιβαλλόταν από τους νόμους του κράτους.
Αυτή είναι μια συνήθεια που πλέον έχει εκλείψει καθώς ελάχιστες γυναίκες αλλάζουν το επώνυμο τους μετά που θα παντρευτούν, με θρησκευτικό ή με πολιτικό γάμο. Η υποχρεωτική αλλαγή επωνύμου έχει σταματήσει εφόσον σύμφωνα με το άρθρο 1388 παρ.1 του αστικού κώδικα, ισχύουν τα ακόλουθα:
Επώνυμο των συζύγων
- Με το γάμο δεν μεταβάλλεται το επώνυμο των συζύγων, ως προς τις έννομες σχέσεις τους.
- Στις κοινωνικές σχέσεις ο κάθε σύζυγος μπορεί, εφόσον σ’ αυτό συμφωνεί και ο άλλος, να χρησιμοποιεί το επώνυμο του τελευταίου ή να το προσθέτει στο δικό του.
Αυτό σημαίνει πως σε επίσημα έγγραφα όπως η ταυτότητα και το διαβατήριο αλλά και σε υποχρεώσεις και υπηρεσίες, τραπεζικούς λογαριασμούς, συμβόλαια και οποιασδήποτε άλλης μορφής έγγραφα η γυναίκα διατηρεί το επώνυμο της. Αν τώρα στις ευχετήριες κάρτες προτιμάτε για οικονομία χώρου και συντομία να γράφετε Κύριος και Κυρία Κοκοβίκου είναι απόλυτα θεμιτό και αποδεκτό.
Αυτή η ρύθμιση ωφελεί ιδιαίτερα τις γυναίκες στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία εφόσον έχουν φτιάξει ένα ισχυρό και αναγνωρίσιμο όνομα. Το να υιοθετήσουν ένα άλλο επώνυμο στη διάρκεια της καριέρας τους δεν είναι και η πιο σοφή επιλογή καθώς το νέο δεν θα είναι πλέον αναγνωρίσιμο από τους πελάτες και τους συνεργάτες τους. Σκεφτείτε : Δέσποινα Νικολαïδη ;