Μόνο στο άκουσμα ενός γάμου συγκινούμαι ιδιαίτερα, φρέσκια αφετηρία, φρέσκα όνειρα και μπόλικη αγάπη. Οι γάμοι που έχω πάει (εκτός από αυτούς που είχα επαγγελματική σχέση) είναι αρκετοί. Κάποιοι με άφησαν άφωνη, εντυπωσιασμένη και γοητευμένη ενώ άλλοι με ταλαιπώρησαν, με κούρασαν και με απογοήτευσαν. Θα σας πω λοιπόν με τα μάτια μιας καλεσμένης, τι μου άρεσε και τι όχι στους γάμους που παρευρέθηκα.
Κουραστικός γάμος
Ένας ακόμα καλοκαιρινός γάμος στον οποίο παρευρέθηκα με κούρασε τόσο πολύ που ακόμα το θυμάμαι. Στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας το parking φυσικά απαγορευτικό έτσι αναγκαστήκαμε και αφήσαμε το αμάξι πολύ μακριά και ήδη μέχρι να φτάσω στην εκκλησία τα τακούνια με ενοχλούσαν.
Στον προαύλιο χώρο ο κόσμος αρκετός, αφού η ώρα πήγε επτά και το προσκλητήριο είχε τυπωμένη αυτή την ώρα, περιμέναμε η νύφη να είναι τουλάχιστον στο δρόμο. Η νύφη έφθασε στις 8:15 και η δυσαρέσκεια όλων των καλεσμένων διακρινόταν στα πρόσωπα τους! Είπαμε να καθυστερεί η νύφη αλλά όχι και τόσο πολύ, φυσικά κατάλαβα ότι όλα ήταν συμφωνημένα με τον παπά μιας και ήταν ο μόνος γάμος και ο παπάς αγέρωχος και καθόλου εκνευρισμένος, πρόδιδε ότι το όλο σκηνικό ήταν καθαρά εφετζίδικο.
Ο στολισμός είχε θέμα το γαλάζιο και ήταν υπερβολικός και συνεπώς κουραστικός στο μάτι. Ανθοστήλες χρυσές ψηλές με μεγάλα μπουκέτα γαλάζιων λουλουδιών, ένα άσχετο ποδήλατο στολισμένο με τον ίδιο τρόπο και δυο μπουκέτα στις κολόνες της εισόδου του ναού. Τα παρανυφάκια ήταν πολλά, κάπου στα 5 και μικρά σε ηλικία με αποτέλεσμα να τσιρίζουν και να τρέχουν συνέχεια τραβόντας κατα λάθος ουρές από φορέματα.
Το εσωτερικό του ναού ήταν στολισμένο με τις ίδιες ανθοστήλες τις οποίες ένωναν άσπρες γάζες αντί για γαλάζιες(!), το ρύζι δόθηκε σε πολύχρωμα πουγκιά και ήταν ελάχιστο. Οι φωτογράφοι ήταν 2 και κουράσανε πολύ τον κόσμο με υποδείξεις και παρατηρήσεις τύπου πάτε πιο πέρα κάντε λίγο δεξιά κλπ. Χαιρετούρα δεν υπήρχε αφού είπανε πως θα χαιρετήσει το ζευγάρι στη δεξίωση κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα. Η μπομπονιέρα ήταν ένα λουλούδι όπου τα πέταλα είχαν κουφέτα πολύ πρωτότυπο για πριν 6 χρόνια.
Η δεξίωση έγινε σε χώρο με πολλές αίθουσες στο δυτική περιοχή της Θεσσαλονίκης και ήταν όλοι καλεσμένοι. Αφού φτάσαμε μετά από καμιά ώρα,ο χώρος εξωτερικά δεν με ενθουσίασε μιας και τα συντριβάνια τα θεωρώ ξεπερασμένα. Παρόλα αυτά η είσοδος στο χώρο ήταν πολύ όμορφα και αρμονικά στολισμένη με λουλούδια και κεριά και ο χώρος μέσα εντυπωσιακός με υπέροχο διάκοσμο, άνετος και καθαρός. Το φαγητό αρκετά καλό με ελληνικές γεύσεις και η μουσική ελληνικότατη παραδοσιακή.
Η είσοδος του ζευγαριού ήταν για μένα συνηθισμένη μιας και επέλεξαν να μπούνε με ένα τραγούδι του Χατζηγιάννη ενώ δεξιά και αριστερά της εισόδου υπήρχαν πυροτεχνήματα δαπέδου. Ο συγκεκριμένος γάμος με ξενέρωσε από την κούραση της εφετζίδικης αναμονής στην εκκλησία , όπως επίσης και στη δεξίωση όλα κλασσικά εικονογραφημένα, χωρίς εκπλήξεις ή ευχάριστα απρόοπτα.
Φεύγοντας μια κοπέλα μας ενημέρωσε για το βιβλίο ευχών κάτι που από την ταλαιπωρία και την κούραση ούτε που δώσαμε σημασία. Η νύφη ήταν σέξυ αν και λίγο υπερβολική έχοντας όλα τα αξεσουάρ που μπορεί να έχει μια νύφη επάνω της, ο γαμπρός έκλεψε την παράσταση με ένα άσπρο κοστούμι με γαλάζιες λεπτομέρειες.
Δες ακόμα
Γάμος με παραδοσιακό ύφος – Με τα μάτια μιας καλεσμένης
Με τα μάτια μιας καλεσμένης – Γάμος δίχως προσωπικότητα