Η προσφορά ενός δαχτυλιδιού και η συνήθεια να φοριέται στο τρίτο δάχτυλο του αριστερού χεριού είναι μια παράδοση που έχει τις ρίζες της στην αρχαία Αίγυπτο. Ήταν μια συμβολική “φλέβα αγάπης” να φορεθεί στο συγκεκριμένο δάχτυλο, καθώς πίστευαν ότι συνέδεε την καρδιά με το χέρι. Οι βέρες φτιάχνονταν από μέταλλο που έχει μεγάλη διάρκεια ζωής εφόσον ήταν τα δαχτυλίδια που θα φορούνταν για πάντα. Η πρόθεση είναι να συνεχίζουν να φοριούνται όσο το ζευγάρι είναι μαζί στη ζωή.
Πως παρολαυτα επιβίωσε μια αρχαία παράδοση μέχρι τις μέρες μας; Τα ζευγάρια που παντρεύονται συχνά θέλουν μια τελετή που θα επισφραγίσει τη δέσμευσή τους και να μοιραστούν με τον υπόλοιπο κόσμο ότι είναι πλέον μαζί. Στην πάροδο του χρόνου τα ζευγάρια, είτε έχουν σκοπό να παντρευτούν, είτε όχι, συνήθως ανταλλάσσουν βέρες που συμβολίζουν το δεσμό και την αφοσίωση τους.
Οι βέρες γάμου κυκλοφορούν σε πολλά και διαφορετικά στυλ. Υπάρχουν βέρες με ένα λιτό δακτύλιο μετάλλου, άλλες με σκαλισμένα σχέδια ή ακόμα και με διαμάντια σε όλο το μήκος του δαχτυλιδιού. Το μήνυμα πίσω από το δαχτυλίδι είναι πως η αγάπη και ο δεσμός του ζευγαριού δεν τελειώνει , ούτε αλλοιώνεται, όπως και το σχέδιο του δαχτυλιδιού.
Πολλά ζευγάρια δέχονται νυφικά κοσμήματα από τους συγγενείς τους σαν δώρα και κειμήλια της οικογένειάς τους. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούνται ως έχουν αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που το ζευγάρι αποφασίζει να αφαιρέσει μερικά πετράδια από το αρχικό κόσμημα και να τα επαναχρησιμοποιήσει για τη δημιουργία ενός νέου δαχτυλιδιού. Η προσθήκη στοιχείων από ένα αγαπημένο κειμήλιο δίνει στο νέο κόσμημα μεγάλη συναισθηματική αξία. Αν επιλέξετε κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχετε απόλυτη εμπιστοσύνη στο χρυσοχόο που θα κατασκευάσει τις βέρες σας για να του επιτρέψετε να τροποποιήσουν και κατασκευάσουν κοσμήματα τόσο πολύτιμα για εσάς.